Losowość zdarzeń / zadań

Wiele zdarzeń oraz zadań pobocznych będzie w Diablo 3 losowa. W każdej rozgrywce gracze odkryją scenariusz trochę inny, niż ich ostatnia podróż. W jednej strefie, możecie spotkać dom pełen nieumarłych wrogów - oraz historię jego poprzedniego posiadacza. Kolejnym razem, w tej samej strefie możecie spotkać karawanę, którą będziesz musiał bezpiecznie odeskortować. Następnym razem natomiast, może być ona po prostu wypełniona potworami, czekającymi na okazję do zabicia. Skrypotwane zdarzenia niezwykle podniosą poziom zagłębienia w świat Diablo 3, ciągle sprawiając, iż gracz będzie do niego wracał.

Zlecanie zadania

Podczas odkrywania świata Diablo 3, znajdziemy NPC, którzy będą mieli unoszący się żółty, wykrzyknik nad ich głowami. Mają oni dla nas zadania. Kiedy zaakceptujesz zadanie, tytuł i misje wyświetlane będą na ekranie parę sekund, później zanikają. Można wejść do okna z zadaniami poprzez klawisz (Q). To bardzo podobne jak w World of Warcraft.

Opisy zadań

Przedstawione tutaj zadania w finalnej wersji gry mogą wyglądać inaczej. Niektóre też mogą zostać skasowane.

Poniżej prezentujemy opis dwóch zadań (z 1 aktu), które zostały zamieszczone w wersji demonstracyjnej Diablo 3, w którą mogli zagrać uczestnicy imprezy BlizzCon 2008.

    Nazwa: Zaginiona dziewczynka.
    Cel: Znajdź sposób na uwolnienie ducha dziewczynki ze studni Tristram.


Gdy stoisz blisko studni w Tristram możesz usłyszeć unoszący się płacz ducha dziewczynki. Jest uwięziona w środku studni. Zagłębiając się dalej w ruiny Tristram usłyszysz głos kobiety, który jest losowo, wciąż powtarzany: "Gdzie odeszła ma córka?", "Musi być taka samotna.", "Nigdy nie wyrusza daleko bez swojej lalki.", "Bez niej jest zgubiona!."

Nie tak daleko od ducha spostrzeżesz skrzynię na ziemi, w której leży lalka. Zabierz ją i wrzuć do studni. Zadanie jest wykonane. Duch dziewczynki unosi się ze studni i dziękuje ci. Nagroda jest automatycznie umiejscowiona w twym inwentarzu. Na ekranie wyświetli się informacja jak dużo punktów doświadczenia zdobywasz oraz nazwa zdobytego przedmiotu, np. Buty mięśni (+9 do pancerza, miejsce na klejnot 1, +2 siła).


    Nazwa: Powrót Króla Szkieletów.
    Cel: Zejdź w głąb Katakumb i zniszcz powstałego Króla Szkieletów (Skeleton Kinga) oraz jego armię nieumarłych.


Przed dojściem do wejścia Katedry, znajdziesz klęczące na ziemi zombie, pożerające jakieś ciało. Jak je zabijesz, ciało na ziemi – nazwane Umierający Podróżnik – automatycznie wyświetla wykrzyknik, oznaczający nowe zadanie: Powrót Króla Szkieletów. Głos podróżnika mówi: "Proszę... Wysłuchaj mnie! Ogień, jakoś ... on obudził go. Zło Króla Szkieletów nawiedza Katedrę raz jeszcze." Głos twej postaci odpowiada: "Król Szkieletów, huh? Brzmi interesująco, spoczywaj spokojnie. Ja pokażę mu skutki popełnionych przez niego grzechów."

Wejdź do Katedry. Ewentualnie, znajdziesz NPC z żółtym wykrzyknikiem nad głową. Zabierz zadanie: zgadnij jaki to NPC? Jeśli grałeś w Diablo 1 imię Lachdanan powinno coś wyjaśnić. Był lojalnym przyjacielem Króla Leorica w Diablo 1. Lachdanan zabił Króla Leorica, który przeklął go swym ostatnim tchem.

Król Szkieletów pojawia się na trzecim poziomie Katedry Tristram. Posiada on wielki topór. Jak tylko Król Szkieletów zaczyna walczyć, tuziny zombie wkraczają do komnaty, by cię zaatakować. Boss posiada animację, która ostrzega cię zanim uderzy swym olbrzymim toporem w twą stronę. Pomysłem tutaj, jest zaatakowanie go parę razy a potem odejście nim zamachnie się bronią. W ten sposób może być unikany. Zabij parę stworów dla uzdrawiających kul i zaatakuj Króla raz jeszcze. Powtarzać do skutku.




Kolejne zadania, tym razem z aktu 2, ukazane w demo na BlizzCon 2009.

    Nazwa: Znajdź Alcarnus
    Cel: Odnalezienie miasteczka Alcarnus.


Zadanie zlecane było przez znaną z Diablo 2 NPC - Ashearę, która najwyraźniej powraca w trzeciej części gry. W czasie krótkiej rozmowy Asheara, która wygląda na wiecznie młodą i wciąż jest zatrudniona jako kapitan najemników, powiedziała postaci, że Alcarnus zostało utracone i dostęp do niego jest niemożliwy przez zdradzieckie pustkowia. Twoja postać była niezrażona i pewnie odpowiedziała, że pomimo to odnajdzie je. Każda z czterech klas odpowiadała nieco inaczej, ale każdą z nich łączyła pewność siebie i determinacja do wypełnienia misji.

Kwestie dialogowe Asheary nie były dostosowane do klasy, do której się odnosiła, w przeciwieństwie do Kapitana Rumforda z wersji demo na BlizzCon 2008. Niewiadome jest, czy Asheara będzie w takiej samej postaci występować w ostatecznej wersji gry, czy jej dialogi nie zostały jeszcze ukończone lub czy twórcy wycięli jej zwykłe kwestie, by uniknąć wydania punktów fabuły w wersji demonstracyjnej. Nie miała nawet specjalnego słowa dla Barbarzyńcy, którego przypuszczalnie pamiętałaby po spotkaniu z nim 20 lat wcześniej w mieście Kurast (Akt 3 w Diablo 2).

Po rozmowie z Ashearą, gracze nie mieli wyboru poza wypracowaniem sobie przejścia z wąskich, krętych kanionów do otwartej przestrzeni. Przez ten poziom i przez poziomy nad prowadziła wąska, kręta droga. Podążając nią doprowadziłoby się postać prosto do Alcarnus, tak jak funkcjonowała ścieżka przez wszystkie lokacje Aktu 1 w Diablo 2. Niewiadome jest, czy ścieżka ta znajdzie się w ostatecznej wersji gry, czy też była pomocną funkcją dodaną do wersji demonstracyjnej.

Pomimo tego, że dotarcie do Alcarnus było głównym zadaniem w wersji gry dla BlizzCon 2009, było ono jednym z najmniej interesujących dostępnych misji. Nie było nic do zrobienia poza podążaniem ścieżką przez pustynię. Nie zostały ukazane żadne wskazówki, żadne specjalne sztuczki nie musiałyby być wykonane. Twoja postać musiała się po prostu tam dostać. W końcu, było to łatwe do osiągnięcia, ale wymagało to pośpiechu, aby zmieścić się w 20 minutach danych graczom do wypróbowania gry na pokazie. Większość graczy nie dała rady, gdyż istniało tak wiele fascynujących atrakcji i potworów odciągających od ścieżki.

By otrzymać zaliczenie zadania wystarczyło po prostu dotrzeć do Alcarnus. Nie było jednak za to żadnej nagrody lub nawet finałowej walki z bossem. Jedyną rzeczą, która się zmieniła, była wiadomość w oknie zadań i kiedy dotarłeś do miasta wyświetlało ono jedynie zdanie: "Widok miasta był jeszcze gorszy od tego, jakiego się obawiałeś."

W ostatecznej wersji gry to zadanie będzie bardziej rozbudowane, plus miasto nie będzie ślepym zaułkiem.

Mimo zaliczonego questu to nie był koniec przygody. W Alcarnus twoja postać odkryła horror i niedolę. Mroczni Kultyści najechali miasto i zabili bądź uwięzili wszystkich mieszkańców. Wszędzie znajdowały się okaleczone i przerażające zwłoki, wiele z nich było nadzianych na pale lub porozciąganych na łożach tortur. Plenili się Mroczni Kultyści, których trzeba było szybko wyeliminować jeśli nie chciało się, żeby ulegli przemianie w o wiele bardziej niebezpieczne Activated Vessels.

Uwięzionych obywateli można było uwolnić kliknięciem na ich klatki, ale nie robili niczego poza podziękowaniem. Następnie odbiegli i zniknęli, kiedy przekroczyli most na zewnątrz miasta. Uwolnieni obywatele sporadycznie upuszczali przedmioty, ale wydawało się być to niedopracowane, bądź rzadkie w występowaniu.

Poza uwalnianiem mieszkańców i zabijaniem Mrocznych Kultystów, nie było nic do roboty w Alcarnus. Miasto było w kształcie litery U bez żadnego wyjścia bądź drogi do przejścia przez nie. Było po prostu ślepym zaułkiem z zakrętem.


    Nazwa: Zapłata za morderstwo
    Cel: Znajdź Husama, poszukiwanego banitę i zabij go.


"Zapłata za morderstwo" jest zadaniem zlecanym przez NPC lub przez List Gończy [Wanted Poster] w Kopalniach Obrzeża Kanionu na powierzchni Aktu 2. Gracze muszą znaleźć Husama, poszukiwanego banitę, zabić go i wrócić z jego głową do Kapitana Dagveda w Enklawie Khamsim, by uzyskać pełne wynagrodzenie.

Po znalezieniu obozu, w którym przebywał Husam przeprowadzało się z nim rozmowę podczas której nie był zbyt uprzejmy (starał się sprawiać wrażenie twardziela). Następnie przystępowało się do walki. Bardzo łatwo było go zabić, a jego głowa z łatwością stoczyła się. Natychmiast po wykonaniu zlecenia otrzymywało się nagrodę.


    Nazwa: W tarapatach
    Cel: Znajdź i uratuj żołnierzy.


Zadanie zlecane było przez żołnierza NPC, Kapitana, który poprosił gracza o znalezienie reszty jego ludzi i pomoc w odparciu atakujących potworów. Było pięciu innych żołnierzy wokół lokacji, w odległości kilku długości ekranu od siebie i każdy z nich walczył z kilkoma Łowczyniami Lacuni lub Upadłymi, gdy się ich zauważyło.

Każdy z uratowanych żołnierzy biegł za graczem i pomagał walczyć z jakimikolwiek potworami wchodzącymi w zasięg wzroku. Kiedy cała piątka żołnierzy została odnaleziona, gracz musiał biec z powrotem do Kapitana, który podziękował i wręczył małą nagrodę w postaci doświadczenia i złota.

Najlepsza część tego zadania przychodzi po tym, jak wszyscy żołnierze zostali zjednoczeni. Kapitan dziękuje ci za twą pomoc i wręcza nagrodę. Kilka sekund później, kiedy gracz zaczął odchodzić, żołnierze zaczęli wołać o pomoc, gdy horda potworów wlewała się z pustyni do środka. Ten napad bardzo fajnie się odpiera, gdyż żołnierze znajdują się w ogromnej, umieszczonej na zewnątrz ruinie (lokacja ta zajmuje więcej niż jeden, widoczny ekran) z jedynie dwoma ciasnymi przejściami do niej prowadzącymi, na przeciwległych stronach ruin. Z tego powodu naraz mogą wejść 1-2 potwory, z dwóch różnych stron. Pojedynczy gracz wypełniający te zadanie jest więc zmuszony do bronienia jednej bramy, podbiegnięcia do następnej w chwili spokoju od atakujących, podbiec z powrotem, gdy więcej wołań o pomoc nadbiega z drugiej strony, itp.

W wersji gry z BlizzCon 2009, tuziny Łowczyń Lacuni przechodziły przez jedną bramę, podczas gdy więcej tuzinów Upadłych Diablików przechodziło przez drugie. Potwory nadchodziły w falach, widocznie zsynchronizowanych, by zmusić pojedynczego gracza do biegania w obie strony, aby utrzymać nieszczęsnych NPC przy życiu.